Wij denken eigenlijk meestal of misschien zelfs wel altijd in deze volgorde; dromen, durven en doen. 

Het begint met een droom, je denkt in eerste instantie misschien, dat gaat niet lukken want …. Maar langzaamaan begint het steeds meer te kriebelen en ga je van ja maar, naar wat als. Tot het moment dat het verlangen om je droom te verwezenlijken zo groot wordt dat je het durft en gaat doen. 

Maar net zo vaak als deze volgorde voorkomt kan de volgorde ook durven, dromen en doen zijn.
Jezelf toestaan om te dromen kan al een grote overwinning zijn waar durf voor nodig is. Er is soms echt lef voor nodig om jezelf toe te staan om te dromen zonder dat je weet waar dat toe kan leiden. Het is een stukje overgave en loslaten van de controle. Als dat lukt is er ruimte om te bewegen en buiten bestaande patronen te denken en te dromen. 

Het kan ook zo zijn dat je iets doet of aan het doen bent, om vervolgens te ontdekken dat dit eigenlijk is waar je van droomt. Jouw droom die al die tijd sluimerend en verborgen lag onder de laag van de dingen van alledag die je aandacht vragen en de eisen en verwachtingen die je jezelf stelt.

Dromen zijn bedrog? Alleen als jij dat toestaat. Jij kunt je dromen waarmaken of laten vervliegen met de tijd. 

Geen droom is te groot. Zoals mijn collega Nicole Meijer op één van haar KeuzeKracht kaarten heeft gezet; “Droom groot en bereik het in kleine stappen”. 

Wat is jouw Droom…….. en wat is je eerste stap?